Windows screensaver

MERSING
Met de bus gingen we weer terug naar Maleisie. Deze zette ons af vlak over de grens waar we werden belaagd door duizenden taxichauffeurs die ons allemaal naar het busstation wilden brengen. Wij hadden besloten dat we met de plaatselijke bus wilden gaan, maar aangezien deze onvindbaar was in alle chaos, hebben we de minst opdringerige taxichauffeur aangesproken en die bracht ons naar het busstation. Daar soep 'niet spicy' besteld maar helaas blijft de definitie van 'spicy' anders voor hun dan voor ons. Maar ik begin er al aan te wennen.
Onze kamer in Mersing bestond uit niets meer dan een bed en een fan. Deze wilde echter niet sneller draaien dan 1 slag per minuut, dus konden we door de warmte niet slapen. Gelukkig is onze gespreksstof nog lang niet op en hebben we tot diep in de nacht liggen kletsen. Rinke omschrijft deze vakantie als 'een groot meidenweekend' en ik moet toegeven dat het kletsgehalte hier aardig bij aansluit.

PULAU TIOMAN
Geslapen op de boot die ons naar het eiland Tioman bracht en toen we wakker werden bevonden we ons in een windows screensaver. Rinke opperde dat we misschien onderweg een ongeluk hadden gehad en dat we nu in de hemel waren, en ik dacht dat we ongemerkt in een filmset waren beland.
Maar toen we het zand toch echt onder onze voeten voelden, van de temperatuur van de zee genoten, in hangmatten lagen te lezen bleek het allemaal echt te zijn.
Als twee verwende prinsesje hebben we onze dagen doorgebracht met zwemmen, snorkelen, in autobanden in de zee drijven, gebakken banaan eten en na lang kletsen in slaap te vallen in ons eigen hutje aan het strand.
Een paradijs.

Het paradijs werd trouwens op onze laatste dag wel even flink nat door een tropische regenbui. Onze douche was ook net kapot, dus heb ik van de situatie gebruik gemaakt te douchen in de regen. De stralen die uit de hemel kwamen waren sterker dan de stralen uit onze douche.

Verder bevonden zich in ons paradijsje, leguanen van 1,5 meter lang, spinnen zo groot als je hand, aapjes, katten, kikkers (in onze kamer) en te schattige kindjes (die ik in het Nederlands de drie musketiers heb voorgelezen, maar de taal leek geen probleem te zijn) en allemaal te space vissen.

Het is ook erg vet om te merken dat alle Maleisiers ontzettend blij worden van de paar woorden Maleis die we nu spreken. Vaak beginnen ze te lachen en zeggen iets onverstaanbaars terug, maar het blijft leuk.

Hoop dat in Nederland ook alles goed gaat met iedereen!

Liefs,
Charlotte

P.S. Het lukt even niet om foto's er op te zetten, maar ik zal het zo snel mogelijk nog een keer proberen! (Want straks geloven jullie niet dat wij echt in een paradijs zijn geweest)