Chaalloootte!

Voor meer foto's: http://picasaweb.google.nl/csvanleeuwen/FotoSSingaporeOnline#
De studie is begonnen! Eerst had ik nog een week vol van de-laatste-dingen-regelen: verdwalen op de campus op weg naar alle studentpass/visum/studentcard-ophaalplekken, rondleidingen door de 6 (!) bibliotheken hier op de campus en de oriëntatiedag van natuurkunde. Maar ook een week weer vol geweldige Aziatische activiteite. Al voordat ik hier aankwam in Singapore waren de voorbereidingen voor de ‘rag’ in volle gang. Iedereen keek me hier heel verbaasd aan toen ik niet wist wat ‘rag’ was. Rag is een soort van parade, waarbij elke hall en elke faculty een enorme ‘float’ (een soort kar) bouwt en een enorme dansvoorstelling voorbereid (filmpje van Temasek Hall http://www.youtube.com/watch?v=hwOvbuORWdM&feature=related !). Vol enthousiasme heb ik net als de Singaporezen een paar nachten lang tot de kleine uurtjes geholpen met de voorbereidingen: schminken, karton knippen, dingen in elkaar zetten, kostuums naaien. Behalve dat ik af en toe ging twijfelen aan de reden van mijn bestaan (“Ben ik hier op aarde om 3 uur lang stukjes karton goud te verven en tot driehoekjes te knippen?”) was het een heel leuke manier om nieuwe mensen te leren kennen. Een nadeel is dat ik onderhand elke dag zoveel nieuwe mensen leer kennen dat ik onmogelijk de gezichten en vooral de Chinese namen kan onthouden. Regelmatig loop ik ergens rond op de campus en hoor ik een heel enthousiast “Challloootte!” en heb ik geen flauw idee waar ik hem/haar van ken. Maar ze lijken het me gelukkig te vergeven.
Wat ik bij de voorbereidingen al voelde: hier staat iets GROOTS te gebeuren, overtrof al mijn verwachtingen. Alles wat hier gebeurt, gebeurt zoveel groter, indrukwekkender, massaler dan in Nederland. Ze zeggen altijd dat Aziaten in hokjes denken, maar ze denken in ieder geval wel in heel grote hokjes. Op het enorme sportveld kwamen alle ‘floats’ aangereden, er waren enorme tribunes volgeladen met studenten en docenten, keiharde muziek ondersteunde de superprofessionele dansen en de ene float was nog groter en kleurrijker dan de andere. Ondertussen kwam de Olympische fakkel van de Youth Olympic Games nog even langsrijden, de president bracht nog een bezoekje met de auto over het sportterrein en middelbare scholen zorgden tijdens de changementen voor massale dansen, elk met een thema van een bepaald land. Bij de prijsuitreiking vielen er vele tranen bij Temasek Hall want we werden niet genomineerd voor een prijs. Maar gelukkig sloten we de avond af met de welbekende ‘cheer’ en het Temasek Hall lied (“We are the Temasek family, together we are making history”) en leek iedereen weer een beetje trots. Ik leer hier echt zo waanzinnig veel over groepsprocessen en over de Aziatische cultuur. Ik voel me echt een dolgelukkige spons die oneindig veel nieuwe ervaringen kan opzuigen.
Ik leid hier echt een fundamenteel ander leven dan in Nederland. Elke dag trek ga ik wel even zwemmen in het zwembad hier (zolang het niet onweert en de enorme moessonregens de campus omtoveren tot een groot drassig meer), ik ontbijt met rijst of noodles in mijn hall, voor lunch eet ik rijst of noodles (zoooo lekker blijft het eten hier!) op mijn faculteit, en ’s avonds eet ik weer in mijn hall. Ondertussen ga ik naar college, leen ik allerlei vette boeken met verhalen over Singapore in de 8 etages tellende centrale bibliotheek, en doe ook best wel veel dingen in mijn eentje hier. Dat is voor mij echt een nieuwe ervaring, want in Nederland is er bijna altijd wel iemand die je kent. Maar het bevalt echt extreem goed, want ik merk door alleen te zijn, maar wel gewoon een open uitstraling te hebben ontmoet ik zoveel nieuwe mensen! En ook mensen die mij dan al kennen via via (ik blijf een uitzondering als exchange student) en dan heel enthousiast een gesprek met mij aanknopen. Ik voel me echt heel erg thuis en op mijn plek hier op in de tropen, met de prachtige oeroude bomen op de campus, het heerlijke eten, de lieve zorgzame mensen en mijn heerlijke kamertje.
Het klinkt allemaal een beetje als een enorme blije boel hier, en dat is het ook. Ik ben echt gewoon heel erg aan het genieten en heb nog totaal geen last van heimwee of behoefte aan een boterham met pindakaas. Mijn slaapritme is wel echt nog veel raarder dan in Nederland want door de warmte hier ga ik soms ook overdag één seconde liggen en dan val ik meteen in slaap. En soms heb ik mijn eerste college om 8 uur ’s ochtends en soms om 4 uur ’s middags. Maar ik ga gewoon maar mee met de flow en ik zie elke dag wel weer opnieuw wat die te brengen heeft.
Ooo! Er is zoveel te vertellen, maar ik zal niet eeuwenlang meer doorgaan. De colleges bevallen erg goed, het niveau ligt erg hoog en je cijfers worden beoordeeld aan de hand van het gemiddelde cijfer, erg competitief dus (in examentijd is de bibliotheek 24 uur per dag open), maar ik houd het allemaal nog wel goed bij geloof ik. Ik volg ook een paar vakken over Azië & de moderne wereld en dat is ook echt superinteressant.
Verder ga ik hier veel naar concerten, ga ik heerlijk uit eten bij allemaal geweldige eettentjes en ben ik al naar twee danslessen geweest, wat ook weer een geweldige ervaring was. De Indiase dansles bestond uit twee delen (traditionele Indiase dans, duizenden jaren oud) en Bollywooddans van een geweldige Indiase jongen die mij zelfs in de tot het vriespunt gekoelde airconditioning danszaal aan het zweten bracht. Ook ben ik naar Chinese dansles geweest, maar de docente sprak uitsluitend Chinees en verder dan ‘Ik ben vegetariër’, ‘Ik hou van jou’ en ‘Ik versta geen Manderijns’ reikt mijn kennis nog niet, maar het was toch erg leuk.
Ondertussen ben ik ook nog op vakantie geweest naar Pulau Tioman, waar ik eerder ook al met Rinke ben gereisd. Het was erg grappig om weer terug te zijn en ik heb echt heerlijk gesnorkeld, op het strand geslapen, uitgebreid gegeten en een paar geweldige mensen ontmoet. Ik was met een grote groep internationale studenten en het was echt heel gek om ineens weer tussen allemaal Europeanen te zijn. Ik denk niet echter dat ik nog een keer met zo’n grote groep internationale studenten meega want er waren er ook een hoop bij die zich echt totaal niet interesseerden voor de cultuur, uitsluitend Westers eten aten (hoe kan je dat hier doen!) en zich heel erg irriteerden aan de bediening van een restaurant omdat ze wat verlegen waren. Ze hadden zich eerst niet opgegeven voor deze trip omdat ze bang waren dat het ‘te Aziatisch was’ en hun hoofddoel van hier in Singapore zijn is vooral ‘veel andere Europeanen ontmoeten’. Prima, maar dat is niet waar ik naar op zoek ben. Dus ben ik nu weer lekker veel met mijn vrienden hier in de hall en van natuurkunde uit eten gegaan, bier gaan drinken (6 euro per biertje!) en gewoon samen chillen. Ik vind het echt heel leuk om hier aan te passen aan de gewoonten en gebruiken en het gaat me echt verbazingwekkend gemakkelijk af, allemaal kleine dingetjes en gewoontes die maken dat ik me hier echt op mijn plek voel. Ja, ik hou het nog wel een tijdje uit hier…
Voor degenen die mij dringend willen bereiken om de krekels hier te horen tjirpen of de keiharde donderbuien (er is er nu weer één op komst hoor ik!) willen horen: +65 8281 5647 (bellen via hallobuitenland.nl kan heel goedkoop) en degene die zichzelf in een pakketje naar mij toe willen sturen: Charlotte van Leeuwen, E216 Temasek Hall, 12 Kent Ridge Drive, National University of Singapore, Singapore 119243.