Als je...

Wanneer begin je te integreren in de Singaporese cultuur?

Als je bij 25 graden gauw een vestje aantrekt omdat het ‘really freezing!’is.
Als je Engels doorspekt is met ‘lah’, ‘loh’, ‘walao!’ en je in plaats van yes en no ‘can’ en ‘cannot’ zegt.
Als je Engels een mengeling wordt van een Manderijns, Hokkien, Cantonees, Indiaas, Koreaans, Maleis en Indonesisch accent.
Je bij het zien van een Westerling je vrienden aanstoot en zegt: ‘Kijk! Een Ang Moh (Hokkien voor roodhuid)! Walaooo!’
Je niet verbaasd bent als je om 11 uur ’s avonds met de auto wordt opgehaald om supper te gaan eten in de stad.
Als je na je supper gezamenlijk smikkelend een hele durian verorbert.
Als je na je supper vervolgens mangosteen gaat eten omdat je wel in ying-yang balans moet zijn tussen ‘hitty’ en ‘cold’ eten.
Als je tijdens het ontbijt al nadenkt over wat voor lunch je zal eten.
Als je 5 kilo in 5 weken aankomt vanwege het vele eten.
Als je schooloutfit bestaat uit superkorte shorts, slippers, een oversized shirt of polo bedrukt met respectievelijk je sportclub/hall/junior college/faculteit/vrijwilligersvereniging en een dik vest om te overleven in de collegezalen waar door middel van airconditioning de temperatuur beneden het vriespunt raakt.
Als je niet raar opkijkt als je op vrijdagavond in de bibliotheek honderden mensen ziet studeren en slapen.
Als je de buschauffeur aanspreekt met ‘uncle’ en de mevrouw van je favoriete Nasi Lemak stalletje aanspreekt met ‘auntie’.
Als je razendsnel bij de plaatselijke fruitstal een kiwidragonfruitpassionfruitorangestrawberrysoursopjuicetakeawaaaay bestelt.
Je ernstig begint te klagen (‘Sooo expensive laah!’) als je maaltijd meer dan 2 euro kost.
Als je je niet doodschrikt als de hemel ineens openbarst en er met donderend geweld honderden kilo’s water uit de hemel valt, waardoor je op straat tot je enkels in het water staat.
Als je bang begint te worden om té bruin te worden.
Als je niet raar opkijkt als je een zoveelste ontgroening van je block/hall/ faculty/ moet doorstaan en je hoofd wordt ingezeept met shampoo.
Als je begint te vergeten hoe je ook een simpele tomatensaus moet maken omdat je nooit meer in een keuken komt.
Als je pas bij 5 pepertjes (op een schaal van 1 tot 10) in je Laksa Gravy (soort soep) begint te zweten.
Als je het doodnormaal vindt om afspraken te maken van 01:00-04:00 ’s nachts.
Als je de hallanthem van je hall zelfs in je slaap nog zou kunnen zingen.
Als je je begint af te vragen waarom je in godsnaam nog een lepel en vork zou gebruiken als je ook stokjes hebt en zelfs glibberige noodles eten met stokjes geen operatie is die opperste concentratie vereist, maar iets dat achteloos tussen het kletsen door kan worden gedaan.


Wanneer merk je dat je nog niet bent geïntegreerd in de Singaporese cultuur?

Als je op een ‘poolparty’ met een enorm mooi blauw zwembad de enige bent die in het water springt met kleren en al.
Als je je irriteert aan dat van alles, maar dan ook ALLES, een competitie moet worden gemaakt.
Als je de neiging krijgt om zo nu en dan iets te slopen omdat je het gevoel krijgt dat de regering elk detail voor je heeft uitgedacht en je je begint af te vragen of het begrip ‘vrije wil’ hier wel in het woordenboek staat.
Als je als je enthousiast bent automatisch heel hard gaat praten waardoor iedereen in je omgeving zich verbaasd naar je omdraait.
Als je weer eens een foto ziet met honderd Aziaten met zwart haar en zwarte ogen en één meisje met blond haar en blauwe ogen.
Als je veel moeite hebt om mee te komen met de lessen bij Natuurkunde omdat je hebt besloten dat je ook nog een leven wil hebben naast Natuurkunde en niet 10 uur per dag studeert.
Als je af en toe een onweerstaanbare trek krijgt in stevig Hollands bruin brood.
Als je op vakantie gaat naar Thailand tijdens de ‘studie-week’.
Als je niet constant bezig bent met de beste proberen te zijn in alles wat je doet en je geen flauw idee hebt wat voor baan je later gaat krijgen. Dat je zelfs geen flauw idee hebt wat je komend jaar gaat doen.
Als je tijdens de tutorials je mond niet kan houden en graag wil meedoen in de discussies en niet bang bent om te praten in plaats van van de zenuwen onder de tafel te verdwijnen en doodsbang worden als de docent iets aan je vraagt.
Als je toch een klein beetje misselijk wordt van de gebraden eendenkoppen die je met ogen en snavel aanstaren vanaf de etalages van eetstalletjes.
Als je het best oké vindt om 10 minuten te lopen in de zon van de ene faculteit naar de andere.
Als hoofd de kleur krijgt van een forse rijpe tomaat op het moment dat je gaat sporten en die kleur de volgende 3 uur ook niet meer verdwijnt.
Als je toch een beetje zenuwachtig wordt van kakkerlakken, torren, hagedissen en rare bromvliegen in je kamer.
Als je favoriete studieplek niet de bibliotheek (lees: koelkast, correctie: vriezer) is maar buiten in de tuin.
Als je toch gewoon Charlotte bent…